Konferencje w Quebec

Dwie konferencje w Quebec były ważnym krokiem na drodze współpracy zachodnich mocarstw alianckich, pozwalając na zacieśnienie sojuszu brytyjsko-amerykańskiego. Praktyka pokazała, że wypracowane wspólne podejście było zmieniane w obliczu konieczności kooperacji ze Związkiem Radzieckim. Mimo tego konferencje w Quebec są ważnym elementem funkcjonowania koalicji antyfaszystowskiej, szczególnie w odniesieniu do wydarzeń na froncie zachodnim.

Do pierwszego spotkania doszło w dniach 17-24 sierpnia 1943 roku. W konferencji wzięli udział prezydent USA Franklin Delano Roosevelt, premier Wielkiej Brytanii Winston Churchill i reprezentujący Kanadę premier William Mackenzie King, który spełniał jednak rolę drugorzędną wobec niezaproszenia do stołu obrad na wszystkie rozmowy. Najważniejszą konsekwencją konferencji było ustalenie wspólnych działań w kontekście spodziewanej operacji lądowania na wybrzeżu Francji. Ostatecznie zarzucono pomysł uderzenia na Bałkanach, który aktywnie wspierali Brytyjczycy. Alianci porozumieli się także w sprawie kontynuacji ofensywy na froncie włoskim zapoczątkowanej udanym desantem na Sycylii w lipcu 1943 roku. Wreszcie w pokonferencyjnej deklaracji zobowiązali się także do nieużywania broni atomowej w możliwych wzajemnych konfliktach. Pod tym względem spotkanie w Quebec było pierwszą tak ważną zapowiedzią zastosowania bomby atomowej. W kontekście Polski mocarstwa zachodnie zgodziły się na formułę oparcia wschodniej granicy kraju na tzw. Linii Curzona, a więc odcięciu części ziem i przekazaniu ich na rzecz Związku Radzieckiego. Mimo ważnych zapowiedzi zmian o decyzjach podjętych w Quebec nie poinformowano strony polskiej.

Podczas drugiego spotkania w Quebec w dniach 12-16 sierpnia 1944 roku delegacje alianckie z przywódcami państw na czele ustaliły przede wszystkim wspólne podejście do kwestii okupacji, demilitaryzacji i denazyfikacji powojennych Niemiec. Sprawy te były później podnoszone na konferencji jałtańskiej, co pozwoliło na stworzenie nowych Niemiec podzielonych na strefy okupacyjne kontrolowane przez państwa alianckie. Strona amerykańska naciskała na deklarację Brytyjczyków w sprawie pomocy w walkach morskich przeciwko Japonii. Uzgodniono zatem priorytety działań z Europą na czele, a następnie Pacyfikiem.

Zdjęcie tytułowe: Konferencja w Quebec. Zdjęcie za: https://www.polskieradio.pl/39/156/artykul/1603671,anthony-eden-%E2%80%93-prawa-reka-churchilla.